+ ODESZLI DO WIECZNOŚCI +

Msza święta w intencji wszystkich zmarłych w grudniu zostanie odprawiona w naszym kościele w sobotę 25 stycznia o godz. 18.00.

Zapraszamy do wspólnej modlitwy ich najbliższych, krewnych i rodziny, a także sąsiadów i znajomych.

† 30.12.2024
śp. Wanda Wittek z d. Karch, lat 87
zam. Austria
pogrzeb 4.01.2025 (sobota), godz. 12.00

KOMUNIKAT PREZYDIUM KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI WOBEC ZMIAN WPROWADZANYCH PRZEZ MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ W ORGANIZACJI LEKCJI RELIGII W SZKOŁACH PUBLICZNYCH

W ostatnich miesiącach jesteśmy świadkami zakrojonego na szeroką skalę procesu zmian wprowadzanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w organizacji lekcji religii w szkołach publicznych. Z tak dużymi zmianami mamy do czynienia po raz pierwszy od 1989 roku. Zarówno te, które zostały przyjęte od września 2024 roku, jak i zapowiadane na wrzesień 2025 roku, nie tylko w sposób jednoznaczny stoją w sprzeczności z przepisami wyższego rzędu, ale przede wszystkim są krzywdzące i dyskryminujące dla wielu uczniów i nauczycieli religii. Zmiany te godzą również w prawa rodziców i opiekunów do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, co gwarantuje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (art. 53).

W opinii znacznej części rodziców i nauczycieli religii, co zostało wyrażone m.in. przez różne formy protestów i petycji ze strony środowisk wychowawczych, wprowadzone od września 2024 roku rozporządzeniem Ministra Edukacji zmiany dotyczące niewliczania oceny z lekcji religii do średniej ocen oraz łączenia klas dzieci i młodzieży w różnym wieku edukacyjnym w większe grupy, i to wyłącznie na zajęciach z religii, są szkodliwe z punktu widzenia wychowawczego. Uczniowie powinni bowiem mieć zapewniony dostęp do programu nauczania opartego na treściach adekwatnych do poziomu ich rozwoju oraz zdolności percepcyjnych i poznawczych w danym wieku. Ponadto zmiany te pozbawiają uczniów motywacji do uczestnictwa i angażowania się w lekcje religii. Trzeba w tym miejscu także podkreślić, że wspomniane zmiany zostały wprowadzone w życie bez wymaganego przez Ustawę o systemie oświaty „porozumienia z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych” (art. 12 ust. 2), co potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 listopada 2024 roku.

Podobnie ma się rzecz z dalszymi zapowiadanymi przez MEN zmianami. Dotyczą one redukcji wymiaru nauczania religii do jednej godziny tygodniowo oraz nakazu organizowania lekcji religii przed lub po zajęciach szkolnych. Są one dyskryminujące, gdyż będą w sposób znaczący ograniczać prawo do dostępu do lekcji religii dla uczniów, których rodzice, lub oni sami, będą sobie tego życzyć. Nie uwzględniono również wprowadzenia okresów ochronnych dla nauczycieli religii. Wprowadzenie w życie tych rozwiązań również będzie bezprawne, gdyż nie osiągnięto w tym temacie wymaganego porozumienia ze stroną kościelną. Wprowadzane zmiany mogą w konsekwencji prowadzić do całkowitego wyeliminowania nauczania religii w polskich szkołach publicznych.

Podejmowane przez stronę kościelną rozmowy z Rządem RP nie doprowadziły do porozumienia. Kompromisowa propozycja strony kościelnej, polegająca na wprowadzeniu zasady obligatoryjności nauczania religii lub etyki ze względu na potrzebę aksjologicznej formacji uczniów, została przez stronę rządową odrzucona. Podobnie jeśli chodzi o rozłożenie na kilka lat stopniowej redukcji wymiaru nauczania religii w szkołach średnich, przy poszanowaniu praw pracowniczych nauczycieli religii. Wobec takich działań MEN i braku woli porozumienia w sprawie kluczowej dla edukacji i wychowania polskich dzieci i młodzieży do wartości, wyrażamy stanowczy sprzeciw.

Przypominamy, że nauczanie religii w szkole uznawane jest za standard w zdecydowanej większości państw europejskich, jest także jednym z symboli przemian wolnościowych w Polsce po 1989 roku. Dlatego też Kościół będzie podejmował dalsze stosowne kroki prawne mające na celu powstrzymanie wprowadzanych zmian.

Zachęcamy i prosimy rodziców oraz organizacje społeczne o zaangażowanie się w obronę uniwersalnych wartości i praw osób wierzących, które powinny być respektowane zawsze, niezależnie od politycznego kontekstu. Rodzicom, wychowawcom, nauczycielom religii, katechetom oraz wszystkim zatroskanym o pełny i harmonijny rozwój dzieci i młodzieży, udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.

DRODZY PARFIANIE!

Moje przyjście do Chorzowa było niespodziewane, choć już kiedyś przed 15 laty miałem tu zostać wikariuszem. Wtedy jednak plany się zmieniły i ówczesny arcybiskup Damian Zimoń ustanowił mnie duszpasterzem akademickim w Rybniku. Posługiwałem tam 10 lat. Z ogromnym sentymentem wspominam ten czas.

Przez ostatnie pięć lat pochłaniała mnie głównie praca na uczelni, na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. Mimo pracy naukowo-dydaktycznej zawsze czułem potrzebę posługi duszpasterskiej. Ogromnie cenię sobie kontakt ze studentami. Muszę przyznać, że na uczelni spotykam wspaniałych ludzi. Uważam, że atmosfera na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach jest wyjątkowa.

Kapłańskie życie jest jednak wędrówką. Kiedy z ust Księdza Arcybiskupa Wiktora Skworca dowiedziałem się o potrzebie pójścia do Chorzowa wyraziłem swoją gotowość. Tym razem droga przywiodła mnie do Was, do parafii św. Józefa. Mimo tego, że wiele moich dotychczasowych planów i zadań stanęło pod znakiem zapytania, wiem, że Pan Bóg proponuje mi drogę najlepszą z możliwych. Do tego faktu podchodzę z całkowitym zaufaniem. Daje mi to pokój serca. Przecież św. Józef znalazł się w podobnej sytuacji. Cieszę się, że przyszedłem do parafii w roku jubileuszowym poświęconym Jego osobie. Napisałem kiedyś nawet o Nim wiersz.

Bardzo bliska jest mi też postać pochodzącego z Chorzowa Sługi Bożego ks. Jana Machy, którego beatyfikacja już niebawem. Znam osobiście najbliższą jego rodzinę. W ciągu zaledwie kilkunastu dni pobytu w naszej parafii doświadczyłem z różnych stron wielkiej życzliwości i konkretnej pomocy. Te drobne gesty są cennym wsparciem. Początki jak wiecie, zawsze są trudne. Muszę łączyć obowiązki proboszcza z pracą naukową, gdyż studenci oraz władze uczelni też liczą na moją pomoc. Ufam, że Pan Bóg da mi potrzebne siły by sprostać wyzwaniom.

Kiedy ksiądz Arcybiskup oznajmił mi wolę posłania mnie do tutejszej parafii, późnym wieczorem przyjechałem do Chorzowa by spojrzeć na ten monumentalny kościół. Został wybudowany ponad sto lat temu w okresie wielkiej prosperity Chorzowa. Powstawały wówczas ogromne fabryki a wokół nich liczne osiedla. Pomyślałem sobie, że ówcześni mieszkańcy Chorzowa, Wasi przodkowie, mimo wielkiego postępu i fascynacji rozwojem techniki czuli potrzebę bliskości Pana Boga. Chcieli by wśród ich domów stanął tak wspaniały kościół. Czy dzisiejsze pokolenie, spadkobiercy tamtych ludzi, byłoby zdolne do podobnego gestu? Ten kościół jest darem Waszych przodków, budowali go nie tylko z myślą o sobie, ale także o Was. Jest on wręcz krzyczącym znakiem mówiącym o tym co w życiu jest najważniejsze. Obyśmy umieli to odczytać i docenić. Co więcej, oby nasze pokolenie pozostawiło następnym świadectwo wiary. Oby piękny kościół św. Józefa w Chorzowie nigdy nie był pusty, oby nie zabrakło w nim Was i Waszych dzieci.

Na początku posługi proboszcza mam wiele przemyśleń i planów. Wśród nich jedno marzenie: żeby parafia św. Józefa była rodziną, wspólnotą ludzi Bożych, pełnych wzajemnego zaufania, szacunku i empatii. Nikt za nas tego nie zrobi. Dlatego proszę Was, nie zastanawiajcie się co parafia powinna zrobić dla was, ale co każdy z Was może zrobić dla parafii, czyli dla swojej rodziny. Pierwszego dnia mojego pobytu tutaj podeszła do mnie parafianka i powiedziała ze wzruszeniem: „Proszę księdza proboszcza, to jest mój drugi dom. Moi dziadkowie tu chodzili, moi rodzice tu chodzili i ja tu przychodzę.” Im więcej nas będzie właśnie tak widziało kościół św. Józefa, to parafia stanie się perłą Chorzowa, ostoją naszych rodzin, schronieniem dla każdego. Ponieważ stale pracuję z młodymi ludźmi znam ich życie, wyzwania i nadzieje. Bardzo pragnę by odkryli w Kościele swoje miejsce, by doświadczyli w Nim obecności i miłości Pana Jezusa. Wszystkie materialne remonty czy inwestycje są po to by lepiej służyły naszemu duchowemu wzrostowi i rozwojowi naszej osobistej relacji z Jezusem. Proszę każdego z Was –  pamiętajcie zdanie św. Augustyna – „zaczynamy odnajdywać Boga, gdy zaczynamy odnajdywać samych siebie. Bez doświadczenia miłości trudno uwierzyć w Miłość Boga. Mam nadzieję, że przed nami piękny czas.   

Ks. dr Rafał ŚPIEWAK – proboszcz